
Η μεταφορά των ιστορικών χαρακτήρων, των αφηγήσεων, του περιβάλλοντος χώρου και του ηχοτοπίου της εποχής στο ψηφιακό παιχνιδοποιημένο περιβάλλον των σκηνών που δομούν την εφαρμογή, συνιστά ένα πείραμα συγχώνευσης/μίξης στοιχείων περιβαλλοντικής τέχνης (environmental art) και μουσειακού θεάτρου στον ψηφιακό χώρο και χρόνο. Η περιβαλλοντική τέχνη έχει συνδεθεί με προβληματισμούς που αφορούν το περιβάλλον ενός τόπου ως γλυπτικό υλικό, δηλαδή τα υλικά συστήματα, τις διαδικασίες και τα φαινόμενα που το συνθέτουν σε σχέση με κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο τα ιστορικά και κοινωνικά γεγονότα που αφορούν την Αθήνα κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Ακρόπολης από τον Κιουταχή το 1826-27, σε συνδυασμό με το τοπίο, τη χλωρίδα και την πανίδα συνιστούν τον καμβά για την ανάδειξη της αισθητηριακής εμπειρίας και της πρόσληψης των γεγονότων και των επιδράσεών τους στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Ο συνδυασμός της περιήγησης του επισκέπτη στο φυσικό χώρο της δράσης (για παράδειγμα, σε σημεία γύρω από τον βράχο της Ακρόπολης) με την εικονική πραγματικότητα μπορούν να συνδέσουν το θέαμα με το βίωμα. Μέσω της εφαρμογής οι χρήστες μπορούν να «βυθιστούν» στον ιστορικό χωροχρόνο της δράσης, χωρίς να αυτό να τους εμποδίζει να αντιλαμβάνεται ταυτόχρονα τον παρόντα χρόνο και χώρο, προσφέροντας έτσι έδαφος για κριτική προσέγγιση.

Ο σχεδιασμός των εικονικών χαρακτήρων (avatars) παραμένει όσο γίνεται πιο πιστός στην απεικόνιση των προσώπων, των σωμάτων και των ρούχων της εποχής που συναντάμε στις πηγές. Για την ακριβή απόδοση των ενδυμάτων των avatars έγινε εκτεταμένη έρευνα στο πλούσιο οπτικό υλικό της εποχής (ζωγραφική, χαρακτική, χαλκογραφίες κ.λπ.). Παράλληλα, έγινε δευτερογενής έρευνα σχετικά με τους ανθρωπολογικούς τύπους των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου με σκοπό την κατά το δυνατόν ακριβέστερη απόδοση των χαρακτηριστικών του προσώπου και του σώματος των χαρακτήρων. Η εκπροσώπηση χαρακτήρων που ενσαρκώνουν διαφορετικές πλευρέςi διευκολύνει, επίσης, την ταύτιση με ομάδες κοινού που έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά σήμερα.

Η εφαρμογή επιδιώκει να υποδείξει σημεία ενδιαφέροντος για την εποχή που η επίσημη ιστοριογραφία προσπέρασε, εκούσια ή ακούσια, αποδίδοντας σε αυτά μικρή σημασία. Απώτερος στόχος είναι η ανάδυση αθέατων όψεων της εμπειρίας των υποκειμένων, η διάχυση εναλλακτικών αναγνώσεων της ιστορίας σε ευρύτερες ομάδες κοινού και η αφορμή για επόμενες αναζητήσεις. Με αυτή την έννοια, η εφαρμογή εντάσσεται στο πεδίο της δημόσιας ιστορίας ως μιας ιστορίας που αξιοποιεί νέες μορφές αναπαράστασης και διήγησης εκτός ακαδημαϊκών πλαισίων, προσφέρεται μέσω ποικιλίας ερμηνευτικών μέσων (π.χ. ταινίες, λογοτεχνία, κόμικς, εκθέσεις κ.λπ.) και αποσκοπεί στη διάδοση της ιστορίας στο ευρύ κοινό.
Οδηγίες για τη χρήση της εφαρμογής και τεχνικές οδηγίες. …….